คำอธิฐานในวันปีใหม่
เมื่อเวลา 00.00 น. ในคืนวันที่ 31 ธันวาคมของทุกปี หนึ่งในคำอธิษฐานที่ผู้คนปรารถนามากที่สุด คงเป็นคำว่า “รวย” นั่นเป็นเพราะความรวย ได้ถูกตีความให้เป็นเครื่องมือในการสร้างคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น เติมเต็มข้อจำกัดทางกายภาพและปัจจัยสี่ และยังช่วยเพิ่มความสะดวกสบายในชีวิตประจำวันขั้นพื้นฐานให้กลายเป็นความพิเศษที่เหนือระดับ เช่นนี้แล้ว ใครบ้างจะไม่อยากรวย
การไปถึงประสบการณ์แห่งความมั่งคั่งและมั่งมีที่ว่า ก่อให้เกิดกลยุทธ์มากมายเพื่อใช้ในการสร้างเนื้อสร้างตัวทางธุรกิจ รวมถึงการชี้นำเส้นทางแก่ผู้แสวงหา ซึ่งถูกปรุงแต่งออกมาผ่านอุตสาหกรรมหลายแขนงที่เล่นแร่แปรธาตุกับความปรารถนาชนิดนี้อย่างไม่หยุดหย่อน เราจึงได้เห็นและสัมผัสกับธุรกิจบันเทิงจรรโลงใจที่งอกเงยบนความใฝ่ฝันของผู้หญิงทั่วโลก ธุรกิจการเงินที่เล่นกับความพร้อมที่จะ “เสี่ยง” และพร้อมที่จะ “เสีย” หรือการหยิบจับเงื่อนไขในการเลี้ยงชีพมาเป็นหัวใจเพื่อสื่อสารไปสู่การสร้างชีวิตที่ดีขึ้น และแน่นอนว่า เรื่องราวของความรวยยังสามารถเป็นดัชนีชี้วัดความมั่งคั่ง ความสามารถในการผลิต และความสามารถในการมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น จากการคำนวณของหน่วยงานรัฐในแต่ละประเทศอีกด้วย
ความรวยจึงเป็นเรื่องที่เกี่ยวโยงกับทั้งระดับจุลภาคและมหภาค เพราะสมบัติส่วนบุคคลย่อมสะท้อนถึงความมั่งคั่งของประเทศนั้นๆ แต่ที่มาของความปรารถนาที่จะรวยต่างหากที่น่าสนใจ เพราะมันคือพลังขับเคลื่อนวัฏจักรทางธุรกิจ และเป็นแรงผลักดันให้คนเรากล้าก้าวเกินขีดจำกัดทางกาย ทางความคิด และทางจิตใจ หรือแม้กระทั่งชักจูงให้คนเราทำในสิ่งที่เกินเส้นบรรทัดฐานของสังคมก็ตามที อย่างไรก็ดี พลังความปรารถนานี้ได้ก่อให้เกิดผลลัพธ์ที่คนมุ่งหวัง นั่นคือ ความต้องการตอบสนองต่อชีวิตที่ดีกว่าและดีที่สุดในรูปแบบที่หลากหลายของทุกสังคม
รูปแบบของชีวิตที่ดีกว่านั้นเป็นเรื่องส่วนบุคคล ปริมาณมากน้อยตามแต่กำลังที่สะสมกันไว้ แต่สิ่งสำคัญที่เราต้องยึดติดตัวไว้ก็คือความหวัง ...ความหวังที่จะรวย ความหวังต่ออนาคตที่รออยู่ ความหวังที่จะทำทุกอย่างให้ดีกว่าที่เคยเป็น เพราะความหวังจะทำให้เรามองหาโอกาสที่จะสร้างคุณภาพของชีวิตที่ดีเสมอ และความหวังยังมีอยู่เพื่อจรรโลงปัญญาและความคิดของเราให้เติบโตได้อย่างต่อเนื่องนั่นเอง