จับใจ
เป็นที่ยอมรับกันว่าผลงานสร้างสรรค์ที่ดีเลิศนั้นคือปลายทางของกระบวนการ สังเกต การรวบรวมเรื่องราว การวิจัยและทดลอง ไปจนถึงการสร้างต้นแบบที่ก่อเกิดเป็นผลิตภัณฑ์และบริการที่อำนวยความสะดวก สบาย ประโยชน์ใช้สอย และคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นให้กับผู้คน แต่ทว่าความยอดเยี่ยมของผลงานกลับไม่ได้เป็นเครื่องการันตีความสำเร็จเสมอไป เพราะบ่อยครั้งการสร้างคุณภาพชีวิตที่ดีก็ไม่อาจก้าวข้ามไปสู่การสร้างคุณ ค่าทางจิตใจได้ หรืออีกนัยหนึ่งคือสินค้าและบริการนั้น ไม่ได้สร้างความเชื่อมโยงทางอารมณ์ (Emotional Connection) ให้แก่ผู้คนนั่นเอง
โลกคงจะจืดชืดกว่าที่เป็นอยู่ ถ้าเพียงเพราะผู้คนอยู่ได้ด้วยความจำเป็นพื้นฐาน ตรรกะ และความเป็นเหตุเป็นผล โชคดีที่คนเรามีอารมณ์อันลึกซึ้งละเอียดอ่อน ที่ได้สร้างสีสันอันมีมิติให้แก่ผลผลิตของแต่ละสังคม ความพยายามที่จะเชื่อมโยงตรรกะเข้ากับอารมณ์ เพื่อสร้างผลลัพธ์ที่ทั้งจับต้องได้และจับใจได้นั้น เป็นเหมือนสูตรเคมีที่ต้องทำปฏิกิริยากันอย่างพอดิบพอดี เพราะ “อารมณ์และความรู้สึก” ของมนุษย์นั้นเป็นเรื่องส่วนบุคคลที่มีรากฐานมาจากความสัมพันธ์เชิงวัฒนธรรม ประสบการณ์ในวัยเยาว์ แรงบันดาลใจ หรือความคาดหวังต่ออนาคต นั่นจึงทำให้แต่ละคนเกิดความปีติ รับรู้ความงาม หรือให้คุณค่าต่อสิ่งใดสิ่งหนึ่งแตกต่างกันไป